Sunday, November 14, 2010

കാട്ടുതീ

പരിയാരം എന്ന് പറയുമ്പോഴേ മനസ്സില്‍ വരുന്നത് ചെമ്മണ്‍
പാതകളും അക്കേഷ്യ മരങ്ങളുമാണ്.
എല്ലാത്തിനും ഒരു നാടന്‍ ഭംഗിയുണ്ട്. മൊട്ടകുന്നുകളുടെ നടുവിലായി അങ്ങനെ തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്നു ഞങ്ങളുടെ മെഡിക്കല്‍ കോളേജ്.
തരിശുഭുമിയെല്ലാം നിറച്ചു അക്കേഷ്യ മരങ്ങളാണ്.
മഴക്കാലത്ത്‌ തഴച്ചു വളര്‍ന്നും മാര്‍ച്ചില്‍ വാടിക്കരിഞ്ഞും അക്കേഷ്യക്കുട്ടന്മാര്‍ഒരു കള ആയും allergy source ആയും അങ്ങനെ നിലകൊണ്ടു.
അക്കേഷ്യ കാടുകള്‍ നിറച്ചും കുറുക്കന്‍മാരണ്. ചിലപ്പോ മുയലുകളും കാണും.
പണ്ട് വില്ലളിവീരന്മാരായ seniors വേട്ടക്കു പോയ കഥകള്‍ ഒക്കെ കേട്ടാണ് ഞങ്ങള്‍ കുരുന്നു juniors വളര്‍ന്നത്‌.കാട്ടുമുയലും നല്ല കശുമാങ്ങ വാറ്റിയതും ചേര്‍ത്ത് അടിച്ച കഥകള്‍ പല ഞായറാഴ്ചകളിലും ഞങ്ങള്‍ കേട്ടു.
കാലം കരിയില കൊഴിയുന്നപോലെ കഴിഞ്ഞുപോയി. ഇന്നലത്തെ മഞ്ഞമാറാത്ത ചെറുക്കന്മാര്‍ വളര്‍ന്നു.....ഞങ്ങളും seniors ആയി. ചില്ലറ മസില് പിടുത്തവും ഒരു ക്രൂരന്‍ ലൂകും ഒക്കെ ഉള്ളോണ്ട് ഞാന്‍ ഒരു മെഗാ സീനിയര്‍ ആയി വിലസുന്ന കാലം....
ഞങ്ങള്‍ seniors ആന്‍ഡ്‌ juniors അടങ്ങുന്ന ഒരു നാല്‍വര്‍ സംഘംഅക്കേഷ്യ കാടുകള്‍ താണ്ടാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
അക്കേഷ്യ കാടെന്നുവച്ചാല്‍ ചില്ലറയൊന്നുമല്ല...ഒരു പത്തു നാല്‍പ്പതു ഏക്കര്‍ അങ്ങനെ വളര്‍ന്നു നില്‍പ്പാണ് സംഗതി.
സമയം ഒരു അഞ്ചു അഞ്ചര ആയപ്പോള്‍
ഞങ്ങള്‍ മെസ്സിന്റെ സൈഡില്‍കൂടിയുന്ന
ഒരു ചെറിയ വഴിയില്കൂടെ ഈ 'നിബിഡ വനത്തിലേക്ക് ' പ്രവേശിച്ചു
. സംഭവം കൊള്ളാം ....ആകെ ഒരുത്രില്ല് ....
' ഡാ കുറെ നടക്കുമ്പോ
ചിലപ്പോ സംഭവം വാറ്റുന്ന അണ്ണന്മാര്‍ഉണ്ടാവും...നോക്കിക്കോണേ'.
അഹ....! ആനന്ദലബ്ധിക്കിനി എന്ത് വേണ്ടു...ഞങ്ങള്‍ വച്ചുപിടിച്ചു...
കൂട്ടത്തില്‍ കശുമാങ്ങ
കോട
യാക്കി വാറ്റുന്നതിനെ പറ്റി കൂട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും
മുതിര്‍ന്ന ഒരു 'മച്ചാന്‍' ക്ലാസ്സ്‌ എടുത്തു....
ഏതാണ്ട് ഒരു മുക്കാല്‍ മണിക്കൂര്‍ ഞങ്ങള്‍ നടന്നു...വാറ്റ് പോയിട്ട്, ഒരു
കശു
മാങ്ങപോലും കണ്ടില്ല....മൊത്തം അക്കേഷ്യ....
പ്രകാശം പതിയെ മങ്ങിത്തുടങ്ങി....
'തിരിച്ചു നടന്നാലോ' ഞാന്‍ ചോദിച്ചു...!

'പോടാ കുറച്ചുകൂടെ പൂവാം' ആവേശത്തില്‍ കജു പറഞ്ഞു. 'ശരിയാ', നെയിമോന്‍ പിന്താങ്ങി....ഒടുവില്‍ ഒരു അര മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സംഭവം ഗുരുതരമായി!.
ഇരുട്ട് പരന്നപ്പോഴേക്കും ഒന്നും കാണാന്‍ വയ്യ....ഏതു ദിശയിലാണ് നടക്കുന്നതെന്നുപോലും അറിയില്ല....നല്ല തണുപ്പും. വീണ്ടും ഒരരമണിക്കൂര്‍ നടന്നു....എവിടെയും എത്തിയില്ല!!!......'എടാ ഇതിന്റെ ഇടക്ക് പാമ്പ് കാണും...'
മച്ചാന്‍ ഒരു ആത്മഗതം എന്നോണം പറഞ്ഞു.
'തിരിച്ചു നടന്നാലോ'....കജു ചോദിച്ചു....' അല്ല മച്ചാന്‍ പറഞ്ഞ പോലെ പാമ്പോ മറ്റോ!'.....
ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി...'പാമ്പോ എവിടെ...?'
'പാമ്പോന്നും ഇല്ലെട അവന്‍ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ'
ഹം.....ഒരു ദീര്‍ഘനിശ്വാസത്തോടെ ഞാന്‍ വീണ്ടും നടന്നു. ഇരുട്ടും പാമ്പും, എല്ലാം കൂടെ ആദ്യത്തെ ആ excitement അങ്ങ് പോയി...ചെറിയ പേടി വന്നു തുടങ്ങി.
'നമുക്ക് തിരിച്ചു നടന്നാലോ'....മച്ചാന്‍ ചോദിച്ചു. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും നല്ല ഇരുട്ടായി...ഒന്നും കാണാന്‍ വയ്യ...ഞങ്ങള്‍ 4 പേര്‍ അക്കേഷ്യ കാടിനു നടുവില്‍ .എത്ര നേരം തിരിച്ചു നടന്നു എന്നറിയില്ല, ഞങ്ങള്‍ അപ്പോഴും അക്കേഷ്യ മരങ്ങളുടെ നടുവില്‍ തന്നെ...എല്ലാവര്ക്കും പേടിയായി. ഒടുവില്‍ ആരുടെയോക്കെയൂ ഭാഗ്യം കൊണ്ട് ഏതാണ്ട് 2 മണിക്കൂര്‍ ചുറ്റി കറങ്ങി ഞങ്ങള്‍ വെളിയില്‍ എത്തി. ഹോ ശരിക്കും world cup ജയിച്ച സന്തോഷം ആയിരുന്നു എല്ലാവര്ക്കും.. കജു അന്നൊരു ശപഥം ചെയ്തു....'ഡാ ഈ കാട് മുഴുവന്‍ ഞാന്‍ നശിപ്പിക്കും'.
മാസങ്ങള്‍ പിന്നെയുന്‍ കൊഴിഞ്ഞുപോയി.....ഒരു ഏപ്രില്‍ മാസചൂടില്‍ ഉച്ച ക്ലാസും കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തിയപ്പോള്‍ കജു ഹോസ്റെളില് മുന്‍പില്‍ തന്നെ നില്‍ക്കുന്നു.
'ഡേയ് നീ ഇവിടെ നില്‍...ഇപ്പൊ ഒരു fire engine പോകും' . പിറ്റേ ദിവസത്തെ പത്രത്തില്‍ ഒരു ചെയ്യ കോളം ന്യൂസ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു...പരിയാരത്തെ കുന്നു കളില്‍ കാട്ടു തീ.....ഏക്കര്‍ കണക്കിന് ഉണങ്ങിയ അക്കേഷ്യ മരങ്ങള്‍ കത്തി നശിച്ചതായി റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യപെട്ടു. എന്നാല് കജുവിന്റെ ഒരു ശപഥമേ!!!!

No comments:

Post a Comment